ای خدای دگرگون کننده دلها و دیده ها، ای تدبیر کننده روز و شب، ای دگرگون کننده حالی به حالی دیگر حال ما را به بهترین حال دگرگون کن. و باز می آید عطر نرگس، رقص باد، نغمه شوق پرستوهای شاد، خلوت گرم کبوتران مست، نرم نرمک میرسد اینک بهار.خوش به حال روزگار.بهاران خجسته با آرزوی بهترین ها و گذران روزهایی به از روزهای دیگر.آرامش از آن شماست و بی شک لیاقت بهترینها را در این سال دارید .آرامشی توام با دل شاد پیشکش نگاه مهربانتان

در این روزهای آخر سال 98  دو جمله هست که باید گفته بشه ، اول تشکر برای بودنت در سال گذشته  و دوم آرزو برای داشتنت در سال آینده .  وقتی کاری انجام نمی شه حتما خیری در آن هست .. وقتی مشکل پیش میاد حتما حکمتی  داره ..  وقتی کسی رو از دست میدی حتما لیاقتت رو نداشته ...وقتی تو زندگی زمین بخوری حتما چیزی هست که باید یاد بگیری ...وقتی بیمار میشی حتما جلوی یک اتفاق بدتر گرفته شده...وقتی دیگران بهت بدی میکنن حتما وقتشه خوب بودن خودت رو نشون بدی  ...وقتی همه درها به روت بسته میشه حتما خدا می خواد پاداش بزرگی بابت صبر و شکیبایی بهت بده...وقتی سختی پیش میاد حتما وقتشه که روحت متعالی بشه ..  وقتی دلت تنگ می شه حتما وقتشه با خدای خودت تنها بشی .                                                         

حال زمان بخشیدن و صاف کردن دل شده  پس : 

 ببخش اگر با نگاهی یا صدایی یا زبانی بر دلت زخمی زدم

شیمی درد وپریشانی است،،،،، زیبایی آن برای ستارگان اتفاق می افتد،،،، در افق های دوردست به ستاره ای کوچک و دلفریب که نوربسیار کمی داشت ، خیره مانده بودم، نامش ستاره ی سُها بود،،،،،،،،،،درچشمان دورش غرق شدم،،،،، باخودم عهد کردم درجایی به نام پژوهش وشیمی ببالم،،،،، آنقدر بدوم که ستاره ی سُها برایم دست تکان بدهد،،،،،، ، دانشجوی برتر پژوهشی شدم، همانجایی که ستارگانش با آدمها احساس وابستگی می کنند، از تلاش هایم خشنود بودم، فارغ از آنکه کسی در این روزگار به این چیزا بهایی نخواهد داد،،،،،،به راستی مقصد کوشش های علمی ام کجا خواهد بود؟.....بگذریم، مهم این است که من توانسته ام به هدفی که برای خود برگزیده ام، نزدیکتر شوم،،،،،چرا کسی متوجه نیست، ستاره ی سها نور با ارزشی دارد وخیلی با اهمیت است ، و چنانچه درمرکزیت زیبای  خود نباشد، چه اتفاقی خواهد افتاد،،،
یک دانشجو برای اینکه بتواند چشمان علم را سالم نگهدارد ، باید در پژوهش های علمی موفق شده باشد،،،،،،خدای من خدای سهای دور دور ازتو سپاسگزارم،،،،،،،،،،،
و باز هم از تو جان می گیرم ....

نه با حرفهایت قانع می شوم
و نه با بی توجهی ات
چیزی خواهم گفت ،،،
دنیا فقط چالش سکوت تو نبود;
دنیا
غمهای بزرگ دیگری هم، درخود نهان داشته و خواهد داشت،،
هرچند درد بی اعتنایی خورشید
غروب دلگرفته ای است
که آن را فقط دلهای تنگ و آزرده می دانند،،،،،، همین وبس..

اندرومتيوس در كتاب راز شادزيستن ميگويد :
هر کسی که قدم به زندگی شما می گذارد ، یک معلم است .
حتی اگر شما را عصبی کند باز هم درسی به شما آموخته است زیرا محدودیتهای شما را نشانتان داده است.
پس آگاهانه و با آرامش با اطرافيان رفتار كنيد و از تنش و درگيرى و بحث بپرهيزيد، هرگز فکر نکنید که اگر
فلان مرحله زندگی بگذرد،همه‌چیز درست می‌شود...
از همه‌ چالش‌ها لذت ببرید؛
هنر زندگی، دوست داشتن مسیر زندگی است...
خوشبختی در مسیر است، نه در مقصد...
 

مامان و بابای عزیز امشب بر شانه‌های دلم کوله باری سنگینی می‌کند،کوله باری پر از دلتنگی

دلم می‌شکند زیر بار این همه دلتنگی،  می‌رود سوی ناشناختنی‌ها و شاید این بار در آن اوج به معبودش

رسد و دیدار شما و نفس های گرم تان . طواف کعبه ، نماز مدینه و اشک بقیع گوارای وجودتان باد.

حج، ميثاق بنده و پروردگار جهان است. حج، پرواز و كوچ به سوي خدا و روي آوردن به اوست. حج، تجلّي تكرار همه صحنه هاي عشق آفرين در زندگي انسان است. حج، سير ارتقايي انسان به سوي عالم بالاست. حج، نمايش پرشكوه از اوج رهايي انسان موحد از همه چيز است. حج، هجرت روحاني و سفري الهي است. حج، هماهنگي با عالم بالاست، هم خطي خاكيان با افلاكيان و هم شكلي فرشيان با عرشيان است. حج، تنها سير جسماني نيست، نمايش جامع از سير روحي انسانهاي كامل در راه تقرب به خداست. حج، يك خود سازي و رياضت است، وسيله آزمايش عبد است و سبب آرامش دلهاست. حج، نقطه تحول روحي و اخلاقي حاجي است. حج، حقِ واجب خدا بر انسان است. حج،پرورش روحیه انسان دوستی و تکامل اخلاقی و عرفانی و تمرین عطوفت و مهربانی است.
حج، عرصه نمايش و آيينه سنجش استعدادها و توان مالي و معنوي مسلمانان است. حج، بسان قرآن است كه اگر دل به درياي معارف آن بزنند و از نزديك شدن و فرو رفتن و رشد و حكمت و معرفت و آزادگي را بيشتر صيد خواهند نمود و از زلال آن تا ابد سيراب خواهند گشت. دعوت به حج دعوت به زندگي با توحيد است. مناسك حج، تمرين وارستگي است. تشرف به حج پاسخ به دعائي است كه حاجي در تمام عمره كرده. حج، سپاسگذاري انسان است به درگاه ايزد منان. وحج، منت گذاري خداي تعالي بر انسان است.  ودر آخر حج، سبب حيرت و اعجاب انسانهاست.
ای پرده رنگی بدن ها و نژادها! کنار برو. ای حجاب لباس های فاخر و طبقاتی! بیفت. ای دیوار حائل زبان و لهجه ها! فرو ریزید. ای مرز زمین ها و زمان ها! راه را باز کنید. ای فرزند حضرت آدم! به برادران و خواهران ایمانی خود بپیوند. زیباترین گل های طواف را به گردن کعبه بینداز. قشنگ ترین غنچه های بوسه لمست را از گونه های حجرالاسود بردار. عالی ترین معنی واژه پرستش را در فرهنگ حج و عبودیت معنی کن و با نزدیک ترین و قدیمی ترین دوست خود نجوا کن. آری! حج، گلی است که با ظهور آفتاب شریعت در دشت هستی، شکُفت. حج، بهترین توشه مسافران و سرزمین پر جاذبه تکامل است. حج، کهربای عشق است که دل های شیدا را جذب زیارت خانه خدا می‌کند. حج، بهار دید و بازدید بنی آدم است. حج، سنگ بنایی است که مهندس شریعت، آن را برای تقویت خانه ایمان لازم می‌داند و غفلت از نصب آن، خطر ریزش دیوار ایمان و عزت مسلمانان را به همراه دارد و زلف پریشان امت های اسلامی، با بهار حج نسیم فرح بخش و وحدت بخش آن، شانه می‌گردد و کوه گناهان با خورشید مناسک آن آب می‌شود. حج، پر قدرت ترین بمب ساعتی جهان است که به ساعت ذی الحجه و به وقت شرعی ماه قمری تنظیم گشته است؛ بمبی که صدای رعد لبیک هایش، زهره بمب اتم را می‌ترکاند و با انفجار برائتش موج ستم ستیزی آن، دامن عالم را می‌گیرد و شعله های ویرانگر ترکش خود را بر پیکر تفرقه وارد می‌سازد.

2 مرداد  سال 1398ساعت 6 صبح  پدر و مادر به این سفر معنوی راهی شدند..خدا پشت و پناهتان  و زیارت قبول

ناامیدم از زمین و از زمان
پاسخم نه این، نه آن…نمی‌دهد!

پاره‌های این دل شکسته را
گریه هم دوباره جان نمی‌دهد 

خواستم که با تو درد دل کنم
گریه‌ام ولی
امان نمی‌دهد...

"قیصرامین پور"

گرمای آفتاب  تیر ماه
دلداگی می کند
با نسیم پنهان شده ی درون کلمات
و دل از تنگنای شب نمی هراسد
تابستان اگرچه بی باران دلنوازی می کند
لیک بخشش نازنینی دارد
مثل طراوتی که از چشمه ساران برمی خیزد
مثل نوشیدن آبی خنک و زلال
مثل خود تابستان

چه می کنی با سیلاب.. با آفتاب زیبای امروز..با مهربانی بهار..حتما غرق کلمات و هنرمندی لحظه هایت هستی و غزل را می نویسی! صدای رفت و آمد هلیکوپتر ها بر فراز شهر شنیده میشود..
همه به کمک هم می آیند...از رقابت هایی سیاه خبری نیست! در این گوشه ی دنیا هزار فکر و خیال میشود ساخت.. و زندگی را احساس کرد..خسته ام از تنی که یارای قصیده های خیال را ندارد!
خسته ام، باید فکرکنم..فکرکنم چرا بعنوان یک انسان برای هموطنان در استانم کاری از من ساخته نیست ..چرا نمی توانم فریاد کنم ؟ چرا خسته ام ؟
باران باید می بارید..باید می توانست ما را از خشکسالی نجات دهد ؟ نه اینکه یک شهر  در محاصره ی کامل سیلاب باشد و از آن هیچ خبری نباشد ، حرف ناممکنی است..اما این اتفاق افتاده
چرا؟چرا؟چرا؟
از کجا می توان کمک گرفت .. کاش اینهمه سیل نیامده بود و ابتدای بهار چقدر پرنعمت آغاز شده بود
سرتاسر میهن را باران می نواخت ،به فکر ارغوان ها بودم اما سیلاب هموطنانم را بی هیچ فرصتی،
باخود می برد..و چه بی خردانه نوروز را و زندگی و شادی را از آنها باز می ستاند!

گلهای زرد کنارجاده شکسته بودند...خیلی دلم می خواست صدایت را از نزدیک بشنوم
اما نشد..صدایم گرفته بود...و خیالم از آن من نبود..دلم تنگ تر شده بود.. آه ای بهار شاداب، آهسته صدایم کن..بی تعبیر در خود فرو مانده ام...

ای کاش هر گز  اینگونه بارشی نبود..